"Cando mercamos xabrón “La Toja”, unha marca tradicional galega, estamos adquirindo un xabrón producido en zonas onde as garantías para os traballadores son inferiores, ou nulas, vaite a saber con qué produtos químicos e en que condicións ambientais"

Betanzos, 11 de xaneiro de 2015. O último número do xornal 'Betanzos e a súa comarca', que edita ACEBE-CCA, contén nas súas páxinas un artigo do portavoz municipal do BNG, Henrique del Río. Nel fala do comercio local, as ameazas que lle veñen enriba coa nova normativa europea e as alternativas que defendemos. Polo seu interese reproducimolo integramente a continuación.

Feira ou hipermercado: onde se producen as cousas?

O comercio de proximidade é unha das mellores maneiras de xerar riqueza, de humanizar as cidades e impedir a desertización das nosas vilas. Sexa a praza de abastos ou unha tenda, xoga un importante papel como dinamizador da nosa cidade. É un modelo sustentábel, unha aposta pola especialización e os ingresos que xera son reinvestidos na economía local.

Todo o contrario do modelo das grandes áreas comerciais que proliferan na nosa comarca que levan fóra os beneficios, baleiran as rúas e deixan sen medio de vida a quen producía aquí. É o modelo do grande capital, que pretende uniformizar hábitos de consumo, culturas e pobos para garantir a maior marxe de beneficios. Un modelo que xoga coa especulación, que levanta grandes superficies arrasando coas tradicionais rúas comerciais.

Fronte a este hai un modelo alternativo que achega ao produtor e ao consumidor eliminando intermediarios que soben os prezos e transportes que supoñen un grande consumo de enerxía. É máis xusto socialmente, deixa o beneficio aquí e garante postos de traballo aquí.

O Tratado Trasantlántico de Libre Comercio (TTIP), que busca privatizar aínda máis e deslocalizar aínda máis rebaixando os controis sociais e ambientais

Todas as políticas que a nivel mundial se tomaron nas últimas décadas promoven as grandes áreas comerciais, a deslocalización da produción e fan mesmo complicado que saibamos onde se producen as cousas que consumimos. Cada vez resulta máis complicado saber quén, en qué condicións é mesmo onde se producen os alimentos. O sumum deste modelo globalizador é o Tratado Trasantlántico de Libre Comercio (TTIP), que busca privatizar aínda máis e deslocalizar aínda máis rebaixando os controis sociais e ambientais.

Exemplos temos sobrados. Cando mercamos xabrón “La Toja”, unha marca tradicional galega, estamos adquirindo un xabrón producido en zonas onde as garantías para os traballadores son inferiores, ou nulas, vaite a saber con qué produtos químicos e en que condicións ambientais. A produción resulta máis barata, pero a costa da calidade de vida das persoas aquí e aló, onde se consume e onde se produce. A costa tamén do futuro do planeta.

No BNG defendemos a importancia dunha economía pensada para as persoas e non para os grandes mercados, que deciden sobre as nosas vidas

Esta é a situación que todos coñecemos e hai que tomar partido por un modelo ou outro. É unha escolla individual mais tamén unha escolla colectiva. Nestas datas de exaltación do consumo e do consumismo tod@s somos responsábeis de optar por un modelo ou outro.

No BNG defendemos a importancia dunha economía pensada para as persoas e non para os grandes mercados, que deciden sobre as nosas vidas. Por iso, apostamos pola produción de proximidade e propuxemos iniciativas na defensa das feiras tradicionais, ceder os terreos que o Concello ten a monte para que a veciñanza poida producir alimentos, a creación dun viveiro de pequenas empresas, un banco de locais comerciais e moitas outras.